In het vorige bericht werd duidelijk dat de familie Spoelstra om economische redenen besloot te verhuizen van Oostermeer naar Zuid-Limburg. Hun winkel liep niet meer. Klanten kochten alleen nog op de pof. Limburg was het beloofde land. Daar was werk.
De reis van Friesland naar Limburg
De winkel en het meubilair („veel hadden we niet”) werden verkocht.
„We moesten nog tijdelijk ergens anders verblijven want er kwamen
andere mensen in de winkel.
Midden in de nacht kwam mijn vader zeggen dat we gingen vertrekken. We moesten eerst naar Leeuwarden. Met de taxi. We hadden net een baby gehad, dus er moesten luiers en al dergelijke dingen mee. Dat ging allemaal in een doos, bovenop het dak van de taxi. Onderweg vloog die doos eraf. De luiers vielen eruit. De chauffeur moest stoppen. Helaas wilde die auto niet meer rijden. Moesten we wachten op een andere auto. Daardoor misten we de trein. Van Friesland naar Limburg was een hele dag reizen. We konden uiteindelijk toch nog een trein nemen. We zaten in zo’n`hokje’ (coupĂ©). Mijn moeder had limonade meegenomen, siroop, en ook pinda’s. Toen we moesten overstappen was het in die coupĂ© een grote bende met die limonade en pindaschillen. De conducteur was boos.
We waren met zeven kinderen. We droegen alle spullen. Hendrik was nog een baby. Hij lag nog in de kinderwagen. Die hadden we ook bij ons.
De eerste jaren
Ik was 7 jaar toen we hier kwamen. Teunis en ik waren een tweeling. We zaten in dezelfde klas. Maar toen, in september, ging Teun over. Ik moest nog een half jaar blijven zitten. Een jaar hebben we toen in het Heufke gewoond.
Mijn vader werkte op de Emma. Vanaf het Heufke was dat een eind lopen. Hij ging altijd te voet en nam de binnenwegen. Mijn vader kon niet heel makkelijk werk krijgen. Er woonden hier allemaal katholieken. Zo vlug ging dat niet. Hij moest bidden en smeken. „Ik heb een gezin met zeven kinderen en wil graag een boterham verdienen”, zei hij dan. Maar hij kon uiteindelijk werken als machinist. Hij was daarvoor in Friesland opgeleid.
Hij bediende de lift om materialen naar beneden (ondergronds) te transporteren. Hij is altijd bovengronds blijven werken.
Mijnwerkers op weg naar Staatsmijn Emma. Foto DSM |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten